تأثیر یک جلسه فعالیت هوازی وامانده ساز بر تغییرات سطوح پلاسمایی آنزیم های کبدی در مردان ورزشکار و غیرورزشکار

آنزیم¬های سیتوپلاسمی آسپارتات آمینوترانسفراز، آلکالین فسفاتاز و به¬ویژه آلانین آمینوترانسفراز، به عنوان مهم¬ترین شاخص¬های عملکرد سلامتی کبدی به شمار می¬روند. انجام فعالیت¬ و تمرینات سنگین، به احتمال زیاد موجب آسیب غشای سلولی می¬شود و در اثر آسیب، رهایی آنزیم¬ها به درون جریان خون زیاد می¬شود. هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی تأثیر یک جلسه فعالیت هوازی وامانده¬ساز بر تغییرات سطوح پلاسمایی آنزیم¬های کبدی مردان ورزشکار و غیرورزشکار است. بدین منظور در این مطالعه 12 ورزشکار و 12 غیرورزشکار با دامنه سنی 20 تا 30 سال به صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. برنامه تمرینی شامل یک جلسه فعالیت هوازی تا حد واماندگی بر روی دوچرخه مونارک بود. قبل از شروع فعالیت، بلافاصله و 24 ساعت پس از فعالیت نمونه¬های خونی جمع¬آوری شد. ارزیابی داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس اندازه¬گیری¬های مکرر، آزمون آماری تی تست مستقل، آزمون تحلیل کواریانس و همچنین آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنی¬داری 05/0 p¬¬?انجام شد. طبق نتایج به دست آمده، تغییرات معناداری در سطوح پلاسمایی ast و alt در ورزشکاران (به ترتیب 002/0p? و0001/0?p) و غیرورزشکاران (به ترتیب 003/0p? و04/0?p) مشاهده شد، اما این تغییرات در سطوح alp معنادار نبود. همچنین مقایسه ast در ورزشکاران و غیرورزشکاران تفاوت معناداری را در پیش¬آزمون نشان داد (پیش¬آزمون: 003/0?p) اما این تفاوت-ها در alt و alp معنادار نبودند. در پایان، نتایج این پژوهش نشان داد یک جلسه فعالیت هوازی وامانده-ساز باعث افزایش سطوح آنزیم¬های کبدی که نشان دهنده آسیب¬های کبدی و عضلانی است، می¬شود. همچنین مشخص گردید که دوره بازیافت این شاخص¬های آنزیمی متفاوت است و نیاز به زمان بیشتر از 24 ساعت می¬باشد.